Staj Raporu

13 Eylül 2009 Pazar

Hm uzun olmuş yazmayalı. Ne çok şey var görülcek daha hayatta, bizse bilgisayar başında vakit öldürüyormuşuz meğer. İnsan var, hayatlar var, yaşanacak güzel duygular...öeh yok bu geyiğe girmem, kimse yaptıramaz bunu bana. Zaten bi baktım da önceki yazılarımda hafiften bir İclal Aydınlık mı gördüm bana mı öyle geldi karar veremedim. N'oolur olmasın ya. Geçenlerde stajdan bi arkadaşım baya bi kaydı da ona, ben de en sevdiğim şiirinden bir kupleyle yad edmiştim İclal'imi,
"Ben seni seviyordum, sen bilmiyordun.."
gibisinden birşeydi. Tabi o havayı vererek okunmalı. Merak eden gelsin icra edeyim. O değil de cidden evde pinekleyeceğime iyi ki gitmişim staja lan ne büyük değişiklik oldu. Mesela yüksek lisans fikrine karşı olan önyargım bir anda mucizevi bir şekilde yok oldu. Hatta kendisiyle aramız baya iyi bu aralar. Çalışmak berbatmış zira. Lan bütün gün ofistesin, telefonlar susmak nedir bilmiyor, herkes saati 6 etmeye bakıyor, kimsenin iş falan yapmak istediği yok. Ve en kötü tarafı da altı buçukta uyanmak. Iyk. Zaten vaktin yok sosyal aktiviteye, olsa da halin kalmıyo ki yapıcak. Napsak da çalışmasak. Bi yerden yüklü bi para kaldırsak herşey keyfe keder olacak ama, du bakalım. Yeri gelmedi ama içimden geldi olmaz mı, buradan stajımı katlanılabilir kılan, İkinci İşlem'de çalışan Halil Abi, Cingöz Abi, Muzaffer Abi, Ömer Abi, Bahri Abi, Uğur Abi, Öner ve Mustafa'ya selamlarımı göndermek istiyorum. Halil Abi o çayları bi şekilde geri ısmarlıycaz sana, gelip bulcaz hangi vardiyadaysan:). Neyse çok melankolik oldum ben, ama güzeldi lan, en azından insanlardı, umarım işlerini biraz kolaylayabilmişizdir. Evet, kasa koli taşımak, bisküvi dizmek gibi egzersizlerin yanı sıra, edebi yönüme de katkı sağladım, bir çok kitap okudum. Bence bunları staj raporumun conclusion kısmına yazmalıyım, mükemmel olur. Hocam ben şimdi naptım, hmm, ayak işi yaptım, işçilere yardım ettim, kitap okudum, haa bi de bol bol bisküvi kek çikolata yedim. Evet.

-O değil de keşke böyle yazılsa staj raporları, tey tey-